Witamina B1
Zapotrzebowanie dzienne na Witaminę B1:
Grupy ludności | Zalecane normy dietetyczne [mg / dzień] |
Dzieci 1-3 lat | 0,5 |
Dzieci 4-8 lat | 0,6 |
Chłopcy 9-13 lat | 0,9 |
Młodzież męska 14-18 lat | 1,2 |
Mężczyźni 19-30 lat | 1,2 |
Mężczyźni 31-50 lat | 1,2 |
Mężczyźni 51-70 lat | 1,2 |
Mężczyźni powyżej 70 lat | 1,2 |
Dziewczęta 9-13 lat | 0,9 |
Młodzież żeńska 14-18 lat | 1,0 |
Kobiety 19-30 lat | 1,1 |
Kobiety 31-50 lat | 1,1 |
Kobiety 51-70 lat | 1,1 |
Kobiety powyżej 70 lat | 1,1 |
Kobiety ciężarne do 18 lat | 1,4 |
Kobiety ciężarne 19-30 lat | 1,4 |
Kobiety ciężarne 31-50 lat | 1,4 |
Kobiety karmiące do 18 lat | 1,4 |
Kobiety karmiące 19-30 lat | 1,4 |
Kobiety karmiące 31-50 lat | 1,4 |
*(według Dietary Reference Intakes ustalone przez National Academy of Sciences, Food and Nutrition Board, USA)
Witamina B1 (tiamina) – heterocykliczny związek chemiczny, złożony z pierścienia tiazolowego i pierścienia pirymidynowego, które połączone są mostkiem metinowym.
Tiamina, czyli witamina B1 stanowi istotny czynnik w reakcjach spalania węglowodanów w komórkach. Pełni rolę w czynnościach i regeneracji systemu nerwowego[/box]
Autorem nazwy witamina jest Polak – Kazimierz Funk, który jako pierwszy na świecie w 1911 roku wyodrębnił z otrębów ryżowych związek znany dziś jako witamina B1 (będący m.in. aminą) i opublikował to w pracach Badania nad przyczyną beri-beri oraz Chemiczny charakter związku, który wspomaga zapalenie wielonerwowe ptaków, wywołane dietą zawierającą polerowany ryż[2].
Forma aktywna
DPT – difosfotiamina – pirofosforan tiaminy (TPP) – kokarboksylaza. Reszta pirofosforanowa jest wbudowywana do tiaminy przy udziale transferazy, dawcą pirofosforanu jest ATP.
Funkcja biochemiczna
- dekarboksylacja oksydacyjna α-ketokwasów karboksylowych, np.:
- kwasu pirogronowego;
- kwas α-ketoglutarowego (α-oksoglutarowego);
- α-ketokwasów powstałych w procesie transaminacji aminokwasów rozgałęzionych;
- udział w reakcji transketolacji odbywającej się w cyklu pentozowym.
Rola w organizmie
Rozpuszczalna w wodzie, odgrywa zasadniczą rolę w procesach oddychania tkankowego, głównie w przemianie węglowodanów, jest częścią składową koenzymu karboksylazy (pirofosforanu tiaminy). Wzmaga czynność acetylocholiny, hamuje esterazę cholinową, działa synergicznie z tyroksyną i insuliną, pobudza wydzielanie hormonów gonadotropowych. Tiamina przyspiesza gojenie się ran i wykazuje działanie uśmierzające ból.
Dzienne zapotrzebowanie dorosłego człowieka na witaminę B1 wynosi 1,1 mg dla kobiet i 1,2 mg dla mężczyzn[3].
Skutki niedoboru
- zaburzenia czynności centralnego układu nerwowego: osłabienie, zmęczenie, oczopląs, zaburzenia pamięci, koncentracji, depresja,
- niewydolność krążenia: przyspieszona akcja serca, powiększenie wymiarów serca, obrzęki kończyn górnych i dolnych,
- zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: utrata łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, ból z okolic brzucha, brak apetytu, zmniejszenie masy ciała.
W przypadku silnej awitaminozy B1 może wystąpić choroba beri-beri, objawiająca się zaburzeniami pracy neuronów i włókien mięśniowych, co powoduje ból kończyn, osłabienie mięśni, drżenie, niewydolność układu krążenia.
Normalnie odżywiając się, nie można doprowadzić do niedoboru witaminy B1. Problemem jest niedobór wit. B1 wywołany spożywaniem alkoholu. W tym przypadku można rozpoznać takie objawy jak:
Skutki nadmiaru
Nadmiar witaminy B1 nie jest szkodliwy[3], nawet przy spożywaniu jej w ilości 50 mg dziennie. Wynika to prawdopodobnie z zahamowania jej wchłaniania przy dawkach >5 mg[4]. Hiperwitaminoza możliwa jest tylko w przypadku przyjmowania witaminy B1 w formie zastrzyków. Objawy: osłabienie, obrzęki, poty, nudności, zmęczenie, duszność, obrzęk krtani, zawroty głowy, drżenie mięśni, zaburzenia rytmu serca, reakcje alergiczne, a w skrajnych przypadkach może dojść do śmierci[potrzebny przypis].
Poniżej tabela z listą produktów zawierających Witaminę B1. Można sortować ( klikając w nagłówek kolumny ) oraz wyszukiwać bez odświeżania strony.