Ind
Ind
Zapotrzebowanie dzienne na IND: Nie określono
Ind (In, łac. indium = indygo) – pierwiastek chemiczny, metal z bloku p układu okresowego.
Został odkryty w 1863 r. przez Ferdinanda Reicha i Hieronymousa Theodora Richtera z Akademii Górniczej we Freibergu. Nazwa pochodzi od koloru indygo jego linii spektralnej[4] (451,13 nm). W temperaturze pokojowej jest odporny na działanie powietrza. Dopiero w podwyższonej temperaturze tworzy tlenek. Nie reaguje z kwasami nieutleniającymi. Z kwasem siarkowym i azotowym reaguje na gorąco. Rozpuszcza się w roztworach zasad. W wyższych temperaturach reaguje z chlorowcami, siarką i azotem.
Występowanie i otrzymywanie
Zawartość indu w skorupie ziemskiej średnio wynosi około 50 ppb (µg/kg) a w wodzie 0.1-0.01 ppt (ng/kg). W przyrodzie występuje w minerałach: rokezycie CuInS2, indycie FeIn2S4 i gallindycie In(OH)3. Często towarzyszy rudom cynku, żelaza, miedzi i cyny.
Metaliczny ind otrzymuje się przez redukcję tlenku indu wodorem lub metodą elektrolizy roztworu jego soli.
W pierwszej dekadzie XXI w. produkcja indu zaczęła gwałtownie wzrastać z powodu zastosowań tego pierwiastka w przemyśle elektronicznym, szczególnie w produkcji wyświetlaczy LCD oraz paneli słonecznych. W 2007 roku 75% rocznej produkcji indu zużyto do produkcji LCD dla odbiorników telewizyjnych i wyświetlaczy w telefonach komórkowych. Zaledwie 8% odbiorników telewizyjnych na świecie są odbiornikami LCD, co stwarza potencjalnie duży wzrost zapotrzebowania na ten metal. W 2011 globalna produkcja indu wyniosła 1800 ton, z czego Japonia zużyła 60%.
Poniżej tabela z listą produktów zawierających Ind. Można sortować ( klikając w nagłówek kolumny ) oraz wyszukiwać bez odświeżania strony.